دردت به جان دخترت پس پیكرت كو            خـشكم زده با دیـدنـت بال و پـرت كو

با اصغرت رفتی به میدان، خاطرم هست            تـنـهای تـنـهـا آمدی پس اصغـرت كو

زحـمت كـشـیـدی آمدی با سر خـرابه            بابا عصای پیـری ات كو، اكـبرت كو

گـفـتـم می‌آیـد با تو دیـدارم عـمـوجان            خـشكـیـده لب‌هایـم پـدر آب آورت كو

با این ترك‌های لبت سخت است صحبت            آرام می‌پـرسـم پـدر مـوی سـرت كـو

لطـفأ نـگـیـر از من سراغ گـوشـواره            من هم نـمی‌پـرسم پدر انـگـشترت كو

بابا به ما كه بد گـذشت این میـهـمانی            آن خـنـده‌های دلـنـشیـن خـواهـرت كو

از من نپرس اصلأ چرا مویم سفید است            از تو نـمی‌پرسم پـدرجان پـیـكرت كو